Kinderen groeien en meestal kan je per seizoen bijna een andere maat nemen. Maar door het verwarrende weer de laatste tijd, maakte ik toch nog een echt winterkleed uit tricot van Miss Tigrr. Even twijfelde ik of dit niet té klassiek was, zelfs wanneer mijn mede-tiretten mij probeerde te overtuigen, bleef ik twijfelen, maar de combinatie met de bottekes en t giléken .... oké, t kan gedragen worden (met lichte twijfel van moeders kant).
Bijschrift toevoegen |
Op het Tiretten-weekend ging ik voor het Antoinette-kleed van Van Katoen. Op het bestaande patroon is er een strik aan de hals, maar dat zou onze springmuis niet echt passen, dus weglaten is de boodschap. Na de blauwe versie die ik maakte op weekend, heb ik de groene versie gemaakt op een avondje in het buurthuis met enkele tetterende vrouwen. Wat er die avond allemaal mis is gegaan is bijna niet op te sommen ... ik doe een poging:
- paspel langs verkeerde kant
- in stof geknipt door iets te heftig een draadje af te knippen
- rits te snel in gezet, moest eerst mijn armuitsnijding afwerken, dus rits er uit
- rits opnieuw ingezet, maar ene kant verkeerd, dus weer los
- rits oké, voering dicht stikken en dan zien dat mijn schouder gedraaid zit, rits WEER verkeerd
- naald afgebroken
- nieuwe naald, machine lijkt te blokeren, haal spoelhuis eruit en zie dat mijn naald niet hoog genoeg zat.
- geen steek = geen goeie naald
Dat konijn op haar trui bij die poezen is er misschien toch wat over.